Be More Ultra Tour 2010!

Zondag 28 maart jongstleden was het dan zover. Die dag zou ik het laatste stuk van de Be More Ultra Tour gaan meelopen. Voor wie niet weet wat de Be More Ultra Tour is, kijk dan even hier, hier, hier, hier & hier!

Ik zou vanaf CP2 tot de finish met de meute meelopen. Er zou een snelheid van max. 10km/u worden gelopen dus dat leek me wel goed te doen. CP2 lag naast de snelweg Utrecht-Amsterdam ter hoogte van de afslag Vinkeveen. Alleen was er de vraag, hoe daar te komen als ik wel met de auto van de finish bij het Nike HQ in Hilversum naar huis wou rijden. Had weinig zin om met de auto naar Vinkeveen te gaan rijden en dan later weer met een bus naar Vinkeveen te moeten rijden. Daarom besloot ik maar 's ochtends met de auto naar het Nike HQ te rijden, daar te parkeren en dan maar rustig lopend naar Vinkeveen te gaan. Zogezegd, zogedaan!

Via een andere route als ik op de terugweg zou gaan lopen ben ik via de Soestdijkerstraatweg, de Utrechtseweg, omhoog de Diependaalselaan op naar de rotonde bij de Vreelandseweg toegelopen. Daar ben ik de N201 net zo lang blijven volgen tot ik bij CP2 aankwam. Daar deed ik zo'n 2 uur en 10 minuten over. Ik had er toen zo goed als 20km opzitten. Al die 20 km heb ik de wind vol tegen gehad. In de bebouwing van Hilversum viel ie nog niet zo op maar later op de Vreelandseweg op de N201 had ik er echt wel flink last van. Ik heb wel heel bewust rustig aangelopen, ervoor zorgend dat mijn snelheid niet boven de 10km/u uit kwam. Elke 10 minuten nam ik een paar slokken energiedrank uit de camelbag. Eigenlijk heb ik dat eerste stuk het lekkerst gelopen van de hele dag, maar daarover later meer.

Bij CP2 stonden er een aantal lopers al klaar om net als ik het laatste stuk van CP2 tot de finish mee te lopen. Ik kwam ook Hellas Triathlon clubgenote Marjolein Bil tegen. Die nam voor de 3-de dag mee aan een afstand. Ze had al dag 2 volledig meegelopen (50km), daarna had ze nog bij de avondetappe een gedeelte gedaan (30km) en nu ging ze dus ook nog het laatste gedeelte (20km) meelopen... Eigenlijk wel van de zotte maar wel petje af voor haar! De meute was er nog niet en ik besloot ze tegemoet te gaan lopen om warm te blijven. Dus daar ging ik weer. Weer vol tegen de wind in. Na een tijdje zag ik ze in de verte aankomen. 4 personen in gele shirtjes en roze rokjes. Lekker herkenbaar. Eenmaal bij elkaar gekomen draaide ik weer om en had nu ineens de wind vol in de rug! Het viel me direct op dat het tempo veel hoger lag dan verwacht. Kijk, de groep heeft al 230km in de benen, dit is de 5-de dag achtereen dat ze aan het lopen zijn dus had ik verwacht dat ze veel langzamer zouden lopen. Maar als waren ze paarden, ze roken de stal zeker want ze gingen veel harder dan ik kon! Al in de laatste kilometer tot CP2 moest ik lossen en liep ik op eigen tempo verder.

Bij CP2 werd er even gerust en werd er een klein beetje kennisgemaakt. En kort daarna ging de hele meute weer verder. Ongeveer 25 man/vrouw liepen samen begeleid door een groep fietsers en toeterende auto's richting Hilversum. Het eerste stuk kon ik ze nog volgen maar al rap verloor ik de aansluiting met de groep. Ik had me ingesteld op max. 10km/u en dat liep ik 2 en een half uur braaf en zij liepen gewoon 11 a 12 km/u. Dat was te hard voor me. Daarbij ik had al 20km in de benen en ik ging vandaag al weer meer lopen dan ooit te voren!

Voor mij was het dus zaak heel te blijven en zo min mogelijk te moeten wandelen. Al snel heb ik even overlegd met een van de begeleiders en afgesproken alleen verder te gaan. Gelukkig kende ik het gebied redelijk dus wist ik wel hoe ongeveer te lopen. Bij Vreeland ging de route nu naar rechts waar ik eerst van links kwam. Toen de Alembertskade op, een mooi smal paadje waar geen auto's mochten & konden komen. Heerlijk rustig lopen was het daar al moest ik op een gegeven moment gaan wandelen. De koek was toch op. Een beetje te hard gelopen wellicht, teveel tegenwind, toch die 400km tandemmen van de week ervoor in de benen, ik weet het niet, feit was dat het vanaf dat moment steeds minder lekker ging. Dan draafde ik weer een stukje door in pakweg 9km/u, dan werden er weer hele stukken gewandeld. Oud Loosdrecht doorlopend dacht ik een paar keer serieus aan opgeven maar aangezien de bussen hier niet op zondag reden en een taxi mij te gortig was, toch maar doorgezet. Bij Nieuw Loosdrecht maakte ik een fout, ik liep de verkeerde kant op. Alleen ik kwam daar natuurlijk pas veel te laat achter. Bij de rotonde aan het einde van de Molenmeent had ik rechtdoor de Van Gendthlaan ingemoeten maar ben daar rechtsaf de Rading opgegaan. Via een flinke omweg op de hei bereikte ik dan toch de Utrechtseweg weer. Daar kon ik de doorsteek naar de andere kant van de spoorlijn niet vinden dus ben ik weer naar het station gelopen en vandaar naar de atletiekbaan van het Nike HQ gelopen. Toen ik daar aankwam waren alle feestelijkheden op de baan natuurlijk allang afgelopen. Zowat iedereen was al gedoucht en wel en fris voor de uitreiking van de bijeengerende geld. Dat heb ik wederom gemist, ik wou maar 1 ding en dat was een warme douche nemen en lekker bijkomen. Ik had mezelf een nieuw afstandsrecord gelopen, net geen marathon maar met 41,5km wel bijna. Okee, er zaten flinke stukken in waarin ik moest wandelen maar toch. En bedenk, ik ben niet van de asfaltloopjes en dit was voor 95% asfalt vandaag! Ondanks dat ik niet of nauwelijks iets heb meegekregen van alle andere lopers, het saamhorigheidsgevoel, alle feestelijkheden missend vond ik het toch wel een leuk dagje. Ik heb leren afzien! Een andere keer zal ik beter voorbereid aan de start komen!

Lopend naar je werk & terug! Deel 2

Op vrijdag ging ik nogmaals lopend naar mijn werk en terug. Dit keer vertrok ik 's ochtends voor een rondje rechtsom en heb dit keer wel het kronkelpad genomen. De afstand bedroeg dit keer 8,6 km. Die overigens veel meer leken daar ik bepaald niet de goede benen had die ochtend. Ik kwam ondanks dat ik op mijn nieuwe schoenen liep niet echt in een lekker loopritme. Dus was ik blij dat ik op de zaak kwam zonder al te veel tijdsverlies.

's Avonds ben ik heel rustig dribbelend de kortste (6,8 km) weg nemend naar het hotel terug gelopen. Gek genoeg liep ik toen - weliswaar heel rustig - wel erg soepel. Na een lekkere warme douche was ik dan ook weer helemaal fris om in Groningen ergens een hapje te gaan eten.

Lopend naar je werk & terug!

Zoals in een eerder blog al vermeld werd zat ik week 11 in Groningen. Ik zat die week in het Familiehotel te Paterswolde. Een 4 sterren hotel maar met niet bepaald een 4 sterren bed of 4 sterren dekbed. Deze waren namelijk gewoon ruk! Al na 2 nachten had ik last van mijn rug! Voor de rest was het een prima hotel. Het lag op zo'n kleine 10km afstand van het Cycle Trend HQ. Ik had op maandag, mijn eerste werkdag daar al de benodigde gewone kleren en gewone schoenen op de zaak gelegd net als douchespullen. Dus kon ik fris en schoon daar aan het werk na lekker te hebben gelopen.

Zo gezegd, zo gedaan. Op dinsdag ben ik op mijn oude schoenen naar de zaak via kleine leuke paadjes gelopen. Ben linksom naar Groningen gegaan. Had een beetje op de kaart gekeken hoe ik moest lopen en nam de gok om ergens proberen af te steken om zo een doorsteek te zoeken om een stuk onverhard mee te pakken. Helaas voor me, bleek dat stuk daar niet te bestaan en heb ik het hele stuk weer moeten teruglopen omdat het dood liep! Ook liep ik ergens gewoon op het voetpad toen ineens het voetpad gestremd werd door een flinke berg met zand en ik lekker door de modder lopend zelf de route mocht gaan uitstippelen... Langs een slootje lopend, verbaasde werklui voorbij rennend liep ik vervolgens door. De oevers van de het Paterswoldemeer volgend liep ik richting Groningen. Het was net iets meer dan 10km lopen waar ik net iets meer dan een uur over deed. Niet hard maar heb een paar keer staan kijken naar de natuur en de weg zoekend...

's Avonds ben ik weer naar het hotel terug gegaan. Dit keer ben ik rechtsom het meer gelopen. Al vrij snel ben ik echter verkeerd gelopen zodat ik de parallelweg naast de snelweg heb belopen. Dat is dus tussen de snelweg en het kanaal dat daar ligt. Ik had eigenlijk aan de rechterkant van het kanaal moeten lopen, dan had ik een mooi slingerend pad gehad en had het niet zo saai recht toe recht aan geweest. Daarbij kan je ook makkelijker een sanitaire stop maken als je moet en om dat nu en plein public pal naast de snelweg te gaan zitten doen... Zelfs ik heb mijn grenzen! Deze route rechtsom was wel veel korter en met 7,6 km was ik al weer thuis.

Nieuwe schoenen!

In week 11 zat ik de hele week in Groningen. Ik liep een weekje mee op het Cycle Trend HQ. Cycle Trend Groningen zit samen met Runnersworld onder 1 dak. Dat brengt voordelen met zich mee zoals dat ik meteen nieuwe schoenen kon kopen. Die had ik namelijk toch al nodig. De Asics Gel Nimbus II schoenen die ik had waren inmiddels aardig aan het opgaan. De demping was er met mijn grote (2 meter plus) en zware (95kg) lijf ondertussen wel uitgegaan. Daarbij, ik loop niet graag op de weg maar met de Be More Ultra Tour in het vooruitschiet diende ik toch wel met fatsoenlijke schoenen aan de start te verschijnen.

Ik heb een paar verschillende schoenen geprobeerd, o.a. het nieuwe model Gel Nimbus II (errug mooi design & dito kleurstelling) maar bij die schoen vond ik net als bij de huidige schoen dat mijn voorvoet vrij veel ruimte had in de schoen. Met de hieronder afgebeelde Saucony Triumph 7 had ik dat niet en daarmee liep ik erg soepel weg. Met deze schoenen heb ik inmiddels zo'n kleine 100km gelopen naar volle tevredenheid!

Om te huilen!

Vrijdag 12 maart jl. ben ik een stukje wezen hardlopen in de weilanden in de omgeving van Langbroek. Ik hoefde niet te werken, noch bij Kok, noch bij Cycle Trend, er moest ook nog een beetje getraind worden! Het was vrij koud, guur weer. Ik besloot een stuk te gaan lopen van de Halve Marathon van Langbroek.

Dus van huis naar de parkeerplaats aan de Langbroekerdijk. Vandaar het weiland in en bij het bruggetje was een touwtje gespannen dat blijkbaar wilde duidelijk maken dat je niet verder mocht... Echter, geen gebodsbordje gezien dus stapte ik vrolijk over het touw heen en draafde verder. Bij de nieuwe brandweerkazerne aangekomen naar links en door het weiland heen, her en der over hekken klauterend & over slootjes springend bereikte ik de vaste wandelroute van Sandenburg. Daar aangekomen wachtte mij een nare verrassing. Bosarbeiders hadden het hele pad voorzien van een dikke laag zand zo'n 2 tot 3 meter breed. Een paar maanden geleden was dit nog een lieflijk smal paadje waar het goed uitkijken was waar je je voeten neerzette. Een geweldig uitdagende trail met kleine smalle paadjes, smalle houten vlonders al dan niet voorzien van anti slip kippengaas. Nu was het volledig kapot gemaakt door die dikke laag zand. Dat liep ook nog eens superzwaar. Ik liep daar volkomen verdwaasd rond, zo zonde was het om te zien.

Gelukkig bereikte ik een eindje verder een nog niet gesloopt pad en kon ik daar toch nog een beetje mijn hart ophalen. Ik had alleen vooraf beter mijn waterdichte sokken kunnen aandoen want ik was eventjes vergeten dat een bepaald gedeelte in deze route permanent - 365 dagen per jaar - onder water staat. Blijkbaar kan het water daar niet goed weg. Dat leverde dus natte en vooral koude voeten en tenen op! Toen ik eenmaal weer de route volgend op de Langbroekerdijk aankwam ging ik niet verder de route volgend naar rechts maar besloot ik linksaf te gaan. Ik ben toen een gedeelte van de 10 Mijl van Sandenburg gaan doen. Niet helemaal hetzelfde maar een gedeelte. Gelukkig was hier nergens een pad kapot gemaakt dus liep ik algauw met veel plezier rond. Ik heb die ochtend zo'n 14 km gelopen. Wel zal ik voorlopig niet meer op genoemde zandpaden gaan lopen, daar moet eerst maar eens wat planten op gaan groeien voor het weer een beetje interressant zal gaan worden! Voor de goede orde, dat is dus op onderstaand kaartje het gebied waar "Fastest Point" staat.

Een fijne baantraining!

Dinsdag 2 maart liep ik weer eens na lange tijd op de atletiekbaan een complete training. Van Kees kregen we een 6x200/300/400m met 200m dribbel pauze en 300m dribbel seriepauze voorgeschoteld. Dat soort trainingen staan mij altijd wel aan. Lekker kort - voor je gevoel dan, want opgeteld kom je nog aan 9600m - maar toch...

Ik heb lekker gelopen, wel een groepje langzamer dan normaal omdat ik nu iets meer op lange duur train en dus geen toptijden hoef te lopen van mezelf. Na de training lekker gegeten bij Kampong.

Op en neer & nog een keer, daar gaat ie weer!

Zondag 28 februari had ik met Chantal afgesproken in Leersum te gaan lopen. We zouden over de mountainbikeroute aldaar gaan lopen. Die dag kwam de regen met bakken uit de hemel en gelukkig had ik net nieuwe waterdichte sokken voor Chantal & mij geregeld! Ook kon Chantal haar kakelverse nieuwe Inov-8 schoenen gaan uitproberen! Ook zou ik mijn de dag ervoor aangeschafte Inov-8 rugzak gaan gebruiken.

We zijn vroeg gestart daar ik later die dag nog moest werken op de fiets- & wandelbeurs in de Amsterdam RAI. Dus 07:30 uur stond Chantal bij mij op de stoep. Snel door naar Leersum en daar aangekomen regende het pijpenstelen en zonk ons even de moed in de schoenen... Toch zijn we in de regen maar gestart. Bij de parkeerplaats vlakbij het kleine mountainbikerondje daar. We hebben de heuvel bij de graftombe daar van verschillende kanten beklommen en afgedaald. Dat was zwaar maar wel erg leuk. Na wat keren op en neer te zijn gelopen zijn we naar het middellange mountainbikerondje gelopen waar we tegen de rijrichting in zijn gaan lopen om zo de mountainbikers op tijd op te merken. We hebben zo het hele rondje gelopen en zijn daarna weer dezelfde weg terug gelopen richting auto.

Volgens de GPS zouden we dik 17 km gelopen hebben, volgens de Polar nog niet eens 15 km. Aangezien de Polar nauwkeuriger is hou ik die laatste aan. Tot slot nog wat linkjes naar filmpjes op You Tube van onderweg.

Lopen over compleet geruïneerde paden in het bos.

Voor de verandering eens ik op film.

Klauteren over omgevallen bomen en andere rommel.

Na lange tijd weer een blog!

Tjee....

Ik heb al echt lange tijd geen blog hier geschreven. 12 Maart, dat is een tijd geleden. Heb ik dan niks gedaan de afgelopen tijd?

Nou nee, niet bepaald. Meer geen tijd gehad om e.e.a. te kunnen bloggen. Daarom nu maar de schade inhalen!

Ik heb natuurlijk een hoop tijd gestopt in mijn nieuwe baan en dito blog.

Ik zal hierboven wat blogjes publiceren van loopjes die ik in de afgelopen tijd deed. Ik beloof beterschap!

Druk, druk & nog eens druk, want een nieuwe baan!

Vaste lezers zullen het al wel zijn opgevallen dat ik de laatste tijd niet zo snel een nieuw blog heb aangemaakt terwijl er wel gewoon gelopen werd. E.e.a. heeft te maken met het feit dat ik een nieuwe baan heb gevonden. Ik werkte bij Kok Fietsen in Utrecht maar daar had ik het na dik 5 jaar wel gezien. Ik heb een nieuwe uitdaging gevonden bij Cycle Trend Utrecht aan de Croeselaan 183. Deze winkel is nieuw voor Utrecht en ga ik leiden. Een lang gekoesterde droom wordt werkelijkheid!

Omdat het pand waarin Cycle Trend Utrecht komt flink verbouwd moet worden ben ik nogal wat vrije uurtjes daarmee zoet. Daarnaast heb ik natuurlijk ook nog eens wat andere bezigheden te doen zodat ik niet altijd even veel tijd over heb voor dit blog etc.

Zomenteen ga ik bijvoorbeeld wel even een stukje lopen, het is alweer te lang geleden dat ik dat gedaan heb. Vanmiddag ben ik dan met (stijve?) benen aan het klussen in het pand.

Ken je de uitdrukking: "Je ogen zijn groter dan je maag" ?

Ken je dat gevoel, dat je denkt dat je alles aankunt en als je een grote schaal met eten ziet, dat je dat wel even allemaal zal denken op te eten? Nou, dat gevoel dat had ik dus zondagmiddag 21 februari...

Ik had het plan minimaal 3 uur te gaan lopen en wilde zoveel mogelijk hoogtemeters gaan proberen te maken. Ik ging weg met een tempo van rond de 11 km/u vanaf de parkeerplaats bij de Graftombe van Leersum. Meteen volle bak omhoog, de eerste hoogtemeters pakkend. Het eerste uur ging heerlijk, ik liep gemiddeld 10,5 km/u en maakte al ruim 200 hoogtemeters. Ook het tweede uur ging zeer voorspoedig in nagenoeg hetzelfde tempo, al maakte ik ongeveer de helft aan hoogtemeters. Dat had te maken met het achterwege blijven van de grote hoogteverschillen in dat deel van het bos waar ik liep. Ik liep de hele tijd al in de richting van Rhenen en zodoende passeerde ik dan ook de N416 tussen Elst & Veenendaal. Ik dacht dat ik me op dat moment meer in de richting van Elst bevond maar ik bleek vlakbij de Galgenberg te zitten en daarbij dus vlakbij de Kwintelooyen te zijn. Zou ik er dan nog even een rondje Kwintelooyen aanvast plakken?

Halverwege de wandelroute bovenlangs de Kwintelooyen, merkte ik dat ik toch wel wat gulzig aan het lopen was begonnen. De linkerenkel begon lichtjes zeer te gaan doen en de rechterkuit werd wat stijf. Raar, want deze pijntjes waren volkomen nieuw voor me. Rustig door en het rondje afgemaakt om heuvelopwaarts mezelf toch wel wat keren afvragend waar ik in hemelsnaam mee bezig was... De lol ging er vlot van af en ik besloot de kortste weg naar huis te lopen. Dat wil zeggen, dat zou ik proberen. Ik ken er redelijk de weg maar toch niet overal dus zodoende dwaalde ik her en der wel wat doelloos door het bos. Het derde uur ging aanzienlijk langzamer met 8,5 km/u. Wel maakte ik nog flink wat hoogtemeters maar die gingen wandelend naar boven en daarna rennend naar beneden... :-(

Na een lange martelgang van wandelen, rusten, strekken, rennen bereikte ik na ruim 3 en half uur de auto. Alle drank was op en eten was ik vergeten mee te nemen.... Iets voor de volgende keer... Toch had ik wel lekker gelopen, de dagen erna verdween de zere kuit vrij snel. In totaal heb ik die dag 33,5 km in 470 hoogtemeters gemaakt. Lekker.

Trainingsrondje in de sneeuw

Vanmorgen vroeg ging de wekker om 06:45 uur. Notabene op mijn vrije zondagmorgen! Ik had namelijk met Hellas Triathlon clubgenote Chantal van der Geest afgesproken een stukje onverhard te gaan lopen. En aangezien ik aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug woon en vlak daarbij mooie uitgestrekte velden liggen moest het haast wel mooi worden voor iemand die normaal alleen maar loopjes in de stad Utrecht doet...

Vandaag vond ook de "Groeten uit Schoorl" loop plaats maar die tocht voert heel lafjes alleen maar over asfaltwegen en wat schelpenpaden. Weliswaar gaat het door de duinen dus krijg je toch wel wat hoogtemeters voor je kiezen. Ik kreeg gisterenmiddag nog wel de mogelijkheid om daar vandaag te starten maar na het zien van het filmpje van Rinus is Running was ik blij dat ik niet gegaan was. Chantal en ik gingen voor het echte werk, namelijk zo veel mogelijk onverhard, enkels verzwikkende ongelijke wegdekken en rommel op de weg. En natuurlijk sneeuw!!! Alles was bedekt onder een laagje wit poeder.

Want dat lag er ook vandaag. Bij het opstaan sneeuwde het al lichtjes en gedurende de hele trainingsloop bleef het sneeuwen. Dat zorgde voor een aantal ongemakkelijke momenten aan mijn zijde want ik viel een paar keer bijna languit onderuit. Gelukkig bleef ik alle keren net overeind al scheelde het weinig! Het was glad! Onderwijl een beetje keuvelend legde Chantal en ik in een tempo van ongeveer 11 km/u vrij gemakkelijk zo'n 17,5 km af. Allebei hadden we na afloop een goed gevoel en nauwelijks het idee dat we 17,5 km hadden afgelegd. Ook de tijd was voorbij gevlogen. Het was dat mevrouw zo nodig om 10:30 acte de presence moest geven in een spinningklasje in Utrecht, anders hadden we er vast nog wel een leuk lusje aanvast gebreid! Nou ja, een andere keer dan maar. Er liggen nog genoeg leuke routes te wachten in mijn woonomgeving. Hieronder de route die we vandaag gelopen hebben:

Be More Ultra-Tour!

Geen verslagen dit keer van loopjes die ik gedaan heb (het was koud en guur vandaag, heb wel gefietst maar niet gelopen) maar dit keer aandacht voor het volgende:

Be More Ultra-Tour

De Be More Ultra-Tour is een 250 km loop dwars door Nederland heen. Deze 5-daagse loop is bedacht door Léonie van den Haak en vindt van 24 tot en met 28 maart 2010 plaats. Deze tour van 5 x 50 kilometer zal gelopen worden door Léonie, Martine Hofstede & Pieter de Boer. Alledrie zijn het fanatieke hard/ultra -lopers en hebben hun eigen weblogs.

De drie lopers zullen 250 kilometer dwars door Nederland lopen met als doel zoveel mogelijk geld in te zamelen voor Be More. De gehele opbrengst van de Be More Ultra-Tour wordt gebruikt om de kinderen van Mother of Peace in Illovo (Zuid-Afrika) een goede opleiding en daarmee een mooie toekomst te bieden.

De finish van de tour is op zondag 28 mei bij het Nike gebouw in Hilversum met een feest. Ik zal de laatste 16 kilometer vanaf checkpoint 2 meelopen tot de finish in Hilversum. Wie doet er met me mee? Op de site kun je zelf aangeven waar en hoeveel je meeloopt. Je dient wel minimaal 15 km mee te lopen.

Alle informatie over dit initiatief vind je op de website van Be More Ultra-Tour 2010. Niet alle routes zijn al bekend. Hou daarom de website in de gaten

Stukje lopen & de André van der Vliert Memorial

Gisteren ben ik een paar dingen wezen combineren namelijk een stukje offroad lopen maar ook de André van der Vliert Memorial bezoeken. Die zou omstreeks 11:45 uur worden gehouden in een loods aan de Steenovenweg in Werkhoven. Vlakbij de daar door het landschap slingerende Kromme Rijn. Ik heb de auto vlakbij neergezet en ben toen een deel van de 10km van Werkhoven gaan lopen. Er stond her en der natuurlijk aardig wat water op het pad, nergens was het echter zo hoog dat je meteen tot je enkels in de drek stond. Dat was een paar maanden geleden wel anders, toen liep ik met een vriend over een houten plank dat diende als bruggetje over een slootje. De plank lag echter toen wel zo'n 10 cm onder het wateroppervlak...! Ik heb een klein stukje van de 10 km van Werkhoven gelopen en ben toen naar links afgebogen om naar Werkhoven zelf te lopen, daar ben ik langs de provinciale weg terug gelopen naar het beginpunt.
Lopende langs de N229 zag ik op een gegeven moment een heel lang lint van hardlopers met daarachter vele volgauto's op de Jachtrustlaan voorbijkomen. Vrijwel gelijktijdig bereikten wij samen de loods waar de herdenkingsdienst gehouden werd. Er deden heel wat mensen mee en er was ook veel belangstelling onder niet lopers. Er werd een kleine toespraak gehouden en na een minuut stilte ging het hele zaakje weer van start voor het vervolg van de tocht. Ik ben toen een stukje meegelopen en heb een klein stukje gefilmd. Ik kwam nog een paar clubgenoten van Hellas Triathlon tegen. Zo zat Bert Streumer in het organisatiecomité en deed Vincent Houtgraaf mee aan de tocht zelf. Maar ook oud clubgenoten Ronald Dercksen en Bianca van Dijk kwam ik tegen. Ronald deed mee en Bianca had hun kinderen onder de hoede. Met Vincent en Ronald heb ik even opgelopen. Bij de kruising van de Graaf van Lynden van Sandenburgweg met het Molenspoor ging de hele meute naar rechts en ik nog even rechtdoor en dan naar links. Ben nog even gestopt en heb nog een foto getrokken. Het was een mooi gezicht, dat lint van lopers dat ineens 2 keer zo groot werd... Ik heb toen nog even de groep gedag gezwaaid en ben toen de N229 overgestoken om weer terug te lopen naar de auto. Opnieuw de GPS aangezet en lopen maar! Eerst een stukje door de tuinen van kasteel Hardenbroek onderdeel uitmaken van de 10km van Hardenbroek vs. Weerdesteyn vs. Leeuwenburgh, toen achterlangs een leuk paadje en op een gegeven moment een slootje overgesprongen en dwars door het weiland langs een vers getrokken Quad spoor richting de Zuwe, een verbindingsweg tussen de N229 en de Langbroekerwetering. Daar aangekomen direct het volgende weiland in, het verboden toegang bordje negerend. Er loopt namelijk een wandelpad langs het weiland. Dat pad volgde ik nu ook. Even verderop boog het pad af naar links en ik ging gewoon rechtdoor naar een volgende verbindingroute van de 10 km van Werkhoven. Ook hier een stukje afgestoken dwars door een weiland zodat ik bij de auto uitkwam.Uiteindelijk heb ik gisteren met die 3 keer lopen zo'n 10 km volbracht. Totaaltijd: iets meer dan 1 uur. Maximale snelheid bedroeg net geen 15 km/u. Gemiddelde iets onder de 10 km/u. Lekker gelopen, wederom niet heel veel maar misschien dat ik vandaag nog ergens tijd vind om een uurtje of 2 te gaan doen. Tot slot nog even met de auto terug gereden naar het punt waar de anderen en ik afscheid van elkaar namen. Ik zag de kopgroep al in de verte aankomen. Even gewacht en nog wat foto's genomen.

Lopen op Leersumse Veld

Vanmorgen vroeg naar het Leersumse Veld gegaan. Er scheen een mooi zonnetje, het was er lekker rustig, bij het aantrekken van mijn Inov-8's kwam Hellas Triathlon clubgenoot Ruud Mos voorbij op zijn mountainbike. Even een stukje opgelopen met hem. Ging natuurlijk te hard van start. Dus geen lang stuk gerend. Wel lekker gerend! Eerst een stukje fietspad (alles onder een dikke laag sneeuw), daarna een wandelroute.

Bij het Leersumse Veld aangekomen zag ik wel ijs liggen maar er lag ook hier een dikke laag sneeuw op. Even geprobeerd er op te lopen maar bij elke stap scheurde het ijs volkomen open. Ik had geen zin in een nat pak dus snel weer terug gelopen naar de walkant. (Later vandaag zou ik alsnog door het ijs zakken, zie daarvoor mijn andere blog...). Toen weer verder over de paden.Aan de andere kant gekomen lag het kronkelpaadje er mooi bij. Heel veel bomen lagen er over het pad dus veel eroverheen springen geblazen! E.e.a. via de blog video uploaden lukt niet dus dan maar zo: http://www.youtube.com/watch?v=LkdkkcedJTo



Door niet in te lopen maar meteen hard van start te gaan vandaag niet zo heel veel gelopen als normaal. Daarom bleef het vandaag maar tot een louzy 6km.... in 33 en een halve minuut. Wel een leuk rondje gemaakt.

André van der Vliert Memorial

Op 7 februari a.s. wordt André's Kromme Rijn Marathon gehouden. Dat is een herdenkingsloop voor André van der Vliert die vorig jaar op 39 jarige leeftijd in zijn slaap overleed. Op http://www.akrm.nl/ vindt je alle informatie over deze loop. Zelf zal ik zeker even gaan kijken en wellicht een stuk meelopen.

En toen lag er weer sneeuw!!!

Jaaaaaaaaa.... Het sneeuwt weer dacht ik gisterenavond toen ik met mijn ouders en (schoon)zusjes en broertje aan het eten was in Utrecht. De hele avond lang zorgde voor een laagje van toch wel anderhalve cm op de auto. Naarmate ik meer naar huis reed, lag er aanzienlijk meer sneeuw op de weg.

Vanmorgen toen ik mijn bed uit kwam was het weer een mooie witte wereld. 's Ochtends had ik andere dingen te doen zodat ik pas eind van de middag een training kon doen. Nou ja training, gewoon minimaal 2 uur hardlopen, dat was de enige voorwaarde voor mezelf. Ik had geen zin om vanuit huis te starten en daardoor al gauw 5km asfalt extra te moeten lopen dus pakte ik de auto en reed naar Doorn. Aan de rand van het bos geparkeerd, Polar footpod aangezet (met verse batterij), GPS aangezet, gelletjes mee en off we go!

Eerst een stukje door de Kaapse bossen heen, daarna de weg overgestoken richting het Stamerbos, daar een beetje sneeuw gevangen door onder zeer laaghangende takken door te moeten lopen. Erg mooie spot om bijvoorbeeld foto's te maken voor kerstkaarten ed. Vanuit daar via het Hydepark naar Driebergen gelopen. Eventjes richting Zeist en dan weer terug naar Maarn langs de spoorlijn, langzaamaan via vals plat naar boven toe. Ondertussen werd het donker dus was het zaak goed op te blijven letten waar je liep. Na op het hoogste punt te zijn aangekomen volgde er natuurlijk een afdaling. In Maarn aangekomen nog even een stukje bos daar meegepakt alvorens naar de tunnel bij het station te lopen. Eronder door en dan een stukje woonwijk en weer terug het bos in. Mijn benen gaven aan op te zijn, dus heb ik het laatste stuk zo veel mogelijk ingekort. Een laatste (asfalt) klim naar boven over de parallelweg naast de provinciale weg (N227), zwaar, erg zwaar had ik het. Veel wandelen en dan weer even door. Gelukkig was het laatste stuk alleen maar bergafwaarts en bereikte ik moe maar voldaan de auto in het inmiddels pikkedonker. Hieronder de route van vandaag.
Ik heb ruimschoots mijn streeftijd gehaald. Was in totaal 2 uur en 46 minuten onderweg. Liep 27,4km met een gemiddelde van 10,4km/u. Ik heb zo'n 160 hoogtemeters gemaakt. Nu lekker moeie poten, ben benieuwd hoe ze morgen aanvoelen. Zometeen lekker slapies doen!

Baantraining ipv duurtraining

Dinsdagavond maar weer eens naar de atletiekbaan gegaan. Was al weer een tijd geleden dat ik daar mijn neus had laten zien. Is tenslotte altijd lastig want aangezien ik op zondag meestal een lange duurloop doe en ik vaak lang moet herstellen is dinsdag vaak te kort dag. Daarbij, ik werk in een winkel en sta dus het overgrote deel van de dag wat ook al niet zorgt voor een ontspannen set benen cq. voeten op dinsdagavond...

Afgelopen zondagmiddag ging de looptraining de mist in dus was ik eigenlijk van plan maandagmiddag een stuk te gaan doen. Echter, bij wat huishoudelijke klusjes verdraaide ik mijn rechterknie en dat voelde niet goed! Meestal is het de linkerknie die ik verdraai maar nu was het voor de verandering de rechter. Normaal lopen was er niet meer bij, laat staan hardlopen. De rest van de dag nam ik rust en beperkte het lopen tot een minimum.

Dinsdagmorgen voelde de knie beter aan en ik besloot toen om de loopspullen mee te nemen en te kijken of 's avonds een looptraining een optie was. Gelukkig hield de knie de rest van de dag zich koest zodat ik om 19:00 uur mijn clubgenootjes weer eens gedag kon zeggen. Eerst een rondje inlopen waarbij iedereen zoals gebruikelijk veel te hard ging... Daarna warming up & loopscholing. Niet alles ging even soepel als normaal. Toen het programma. Een pyramide loop van 400-800-1200-1600-1600-1200-800-400 meter. Tussenstuk 200m dribbel. De eerste 3 afstanden gingen eigenlijk heel soepel, daarna zakte ik ineens heel rap in en besloot de 1-ste 1600m in te korten naar een 800m gevolgd door een 400m. Dat kwam eigenlijk niet eens zo heel slecht uit want ik moest nog rennen om op tijd bij de plees te zijn...

Toch, ondanks de wat korte training wel een goed gevoel, toch iets gedaan. Rondjes rennen op de baan is niet mijn favoriete ding om te doen, liever loop ik door de bagger en de prut een berg op of af. Zondag aanstaande is het weer zover, dan hoop ik weer een uurtje of 2 te gaan dartelen.

Baaldag!

Vandaag was het typisch zo'n dag waarin alles tegenzat. Ik zou eigenlijk een stukje gaan ijssteppen (zie mijn andere blog) maar dat ging niet door vanwege de dooi en de voortdurende regenbuien. Aan het einde van de middag klaarde het op, kleurde de hemel blauw en scheen de zon alsof het zomer was. Na een dagje bankhangen en -tukken toch nog even de hardloopkleding aangedaan. Ik had tenslotte al weer dik 2 weken niet hardgelopen. Wel heb ik zo'n 200km geijsstept, dus mijn portie inspanning/training heb ik wel gehad!

Alleen toen kwam de volgende vraag naar voren: waar ga ik lopen? Ik dacht eerst hier in de buurt te gaan lopen maar bedacht dat de route Utrecht - Arnhem nog wel wat verfijnd kon worden. Samen met Hellas Triathlon clubgenoot Marcel Zwiers heb ik plannen om een keer een ultraloop van Utrecht naar Arnhem (of vice versa) te gaan doen. Of dat alleen ons 2-en wordt of dat we meerdere mensen gaan uitnodigen is nog niet bekend. Afijn, ik besloot om in Driebergen te starten en vanuit daar via het bos langs de spoorlijn Utrecht - Arnhem richting Maarn te lopen. Eerst plat, daarna licht vals plat en tot slot een stukje single track slingerend langs een steile afgrond.

Echter, er kwam niks van terecht!

Ik parkeerde de auto en liep een stukje terug om op een bepaald punt te starten. De GPS op mijn telefoon aangezet en toen op gang. Na een halve kilometer bedacht ik me dat ik mijn Polar footpod niet had aangezet. Aangezien ik altijd op een bepaalde snelheid loop en daarmee weet of ik te hard ga of niet, ben ik gestopt om de footpod alsnog aan te zetten. Echter, deze weigerde dienst. Naar de auto terug, kijken of ik nog een batterij had liggen die ik kon gebruiken. Ja & nee. Ja, er lag er 1, nee, deze was net zo leeg... Ik was op dat moment vlakbij station Driebergen en daar is een kiosk. Die verkochten vast wel batterijen beredeneerde ik. In draf naar het station gelopen waarbij ik mijn knieën eigenlijk best zeer voelde doen. Bij de kiosk bleek dat ze van alles verkochten maar géén batterijen...!

En toen was ik er eigenlijk wel klaar mee. Ben rustig terug gelopen, in de auto gestapt en terug naar huis gereden. Thuis lekker nog wat op de bank liggen tukken en toen een warme douche genomen.

Een goed begin is het halve werk!

Allereerst, iedereen een leuk & succesvol 2010 toegewenst.

Vandaag was het een prachtige dag, niet te koud, nauwelijks wind en nadat ik mijn roes had uitgeslapen (was wezen stappen in Utrecht, ging slapen om 06:00 uur...) en lekker ontbeten had, ben ik in de namiddag nog even naar het Doornse Gat gereden om daar aan een lekker duurloopje te starten. Zoals gezegd, het was een prachtige dag, gek genoeg was het niet echt druk in het bos. Mooi, dus, had ik het rijk lekker alleen! Van het Doornse Gat langs de Hoogstraat naar het Leersumse Veld gelopen. Eerst veel hoogteverschillen, daarna een gebied zo vlak als een pannenkoek. Het Leersumse Veld was nog niet volledig dichtgevroren, dus ik moet nog even wachten om weer een keer te kunnen rennen op ijs. Toen weer op weg naar de auto en bij aankomst had ik zo'n 16km gelopen. Niet slecht als je bedenkt dat ik de avond ervoor nog was wezen stappen...