Be More Ultra Tour 2010!

Zondag 28 maart jongstleden was het dan zover. Die dag zou ik het laatste stuk van de Be More Ultra Tour gaan meelopen. Voor wie niet weet wat de Be More Ultra Tour is, kijk dan even hier, hier, hier, hier & hier!

Ik zou vanaf CP2 tot de finish met de meute meelopen. Er zou een snelheid van max. 10km/u worden gelopen dus dat leek me wel goed te doen. CP2 lag naast de snelweg Utrecht-Amsterdam ter hoogte van de afslag Vinkeveen. Alleen was er de vraag, hoe daar te komen als ik wel met de auto van de finish bij het Nike HQ in Hilversum naar huis wou rijden. Had weinig zin om met de auto naar Vinkeveen te gaan rijden en dan later weer met een bus naar Vinkeveen te moeten rijden. Daarom besloot ik maar 's ochtends met de auto naar het Nike HQ te rijden, daar te parkeren en dan maar rustig lopend naar Vinkeveen te gaan. Zogezegd, zogedaan!

Via een andere route als ik op de terugweg zou gaan lopen ben ik via de Soestdijkerstraatweg, de Utrechtseweg, omhoog de Diependaalselaan op naar de rotonde bij de Vreelandseweg toegelopen. Daar ben ik de N201 net zo lang blijven volgen tot ik bij CP2 aankwam. Daar deed ik zo'n 2 uur en 10 minuten over. Ik had er toen zo goed als 20km opzitten. Al die 20 km heb ik de wind vol tegen gehad. In de bebouwing van Hilversum viel ie nog niet zo op maar later op de Vreelandseweg op de N201 had ik er echt wel flink last van. Ik heb wel heel bewust rustig aangelopen, ervoor zorgend dat mijn snelheid niet boven de 10km/u uit kwam. Elke 10 minuten nam ik een paar slokken energiedrank uit de camelbag. Eigenlijk heb ik dat eerste stuk het lekkerst gelopen van de hele dag, maar daarover later meer.

Bij CP2 stonden er een aantal lopers al klaar om net als ik het laatste stuk van CP2 tot de finish mee te lopen. Ik kwam ook Hellas Triathlon clubgenote Marjolein Bil tegen. Die nam voor de 3-de dag mee aan een afstand. Ze had al dag 2 volledig meegelopen (50km), daarna had ze nog bij de avondetappe een gedeelte gedaan (30km) en nu ging ze dus ook nog het laatste gedeelte (20km) meelopen... Eigenlijk wel van de zotte maar wel petje af voor haar! De meute was er nog niet en ik besloot ze tegemoet te gaan lopen om warm te blijven. Dus daar ging ik weer. Weer vol tegen de wind in. Na een tijdje zag ik ze in de verte aankomen. 4 personen in gele shirtjes en roze rokjes. Lekker herkenbaar. Eenmaal bij elkaar gekomen draaide ik weer om en had nu ineens de wind vol in de rug! Het viel me direct op dat het tempo veel hoger lag dan verwacht. Kijk, de groep heeft al 230km in de benen, dit is de 5-de dag achtereen dat ze aan het lopen zijn dus had ik verwacht dat ze veel langzamer zouden lopen. Maar als waren ze paarden, ze roken de stal zeker want ze gingen veel harder dan ik kon! Al in de laatste kilometer tot CP2 moest ik lossen en liep ik op eigen tempo verder.

Bij CP2 werd er even gerust en werd er een klein beetje kennisgemaakt. En kort daarna ging de hele meute weer verder. Ongeveer 25 man/vrouw liepen samen begeleid door een groep fietsers en toeterende auto's richting Hilversum. Het eerste stuk kon ik ze nog volgen maar al rap verloor ik de aansluiting met de groep. Ik had me ingesteld op max. 10km/u en dat liep ik 2 en een half uur braaf en zij liepen gewoon 11 a 12 km/u. Dat was te hard voor me. Daarbij ik had al 20km in de benen en ik ging vandaag al weer meer lopen dan ooit te voren!

Voor mij was het dus zaak heel te blijven en zo min mogelijk te moeten wandelen. Al snel heb ik even overlegd met een van de begeleiders en afgesproken alleen verder te gaan. Gelukkig kende ik het gebied redelijk dus wist ik wel hoe ongeveer te lopen. Bij Vreeland ging de route nu naar rechts waar ik eerst van links kwam. Toen de Alembertskade op, een mooi smal paadje waar geen auto's mochten & konden komen. Heerlijk rustig lopen was het daar al moest ik op een gegeven moment gaan wandelen. De koek was toch op. Een beetje te hard gelopen wellicht, teveel tegenwind, toch die 400km tandemmen van de week ervoor in de benen, ik weet het niet, feit was dat het vanaf dat moment steeds minder lekker ging. Dan draafde ik weer een stukje door in pakweg 9km/u, dan werden er weer hele stukken gewandeld. Oud Loosdrecht doorlopend dacht ik een paar keer serieus aan opgeven maar aangezien de bussen hier niet op zondag reden en een taxi mij te gortig was, toch maar doorgezet. Bij Nieuw Loosdrecht maakte ik een fout, ik liep de verkeerde kant op. Alleen ik kwam daar natuurlijk pas veel te laat achter. Bij de rotonde aan het einde van de Molenmeent had ik rechtdoor de Van Gendthlaan ingemoeten maar ben daar rechtsaf de Rading opgegaan. Via een flinke omweg op de hei bereikte ik dan toch de Utrechtseweg weer. Daar kon ik de doorsteek naar de andere kant van de spoorlijn niet vinden dus ben ik weer naar het station gelopen en vandaar naar de atletiekbaan van het Nike HQ gelopen. Toen ik daar aankwam waren alle feestelijkheden op de baan natuurlijk allang afgelopen. Zowat iedereen was al gedoucht en wel en fris voor de uitreiking van de bijeengerende geld. Dat heb ik wederom gemist, ik wou maar 1 ding en dat was een warme douche nemen en lekker bijkomen. Ik had mezelf een nieuw afstandsrecord gelopen, net geen marathon maar met 41,5km wel bijna. Okee, er zaten flinke stukken in waarin ik moest wandelen maar toch. En bedenk, ik ben niet van de asfaltloopjes en dit was voor 95% asfalt vandaag! Ondanks dat ik niet of nauwelijks iets heb meegekregen van alle andere lopers, het saamhorigheidsgevoel, alle feestelijkheden missend vond ik het toch wel een leuk dagje. Ik heb leren afzien! Een andere keer zal ik beter voorbereid aan de start komen!