Lopen op Leersumse Veld

Vanmorgen vroeg naar het Leersumse Veld gegaan. Er scheen een mooi zonnetje, het was er lekker rustig, bij het aantrekken van mijn Inov-8's kwam Hellas Triathlon clubgenoot Ruud Mos voorbij op zijn mountainbike. Even een stukje opgelopen met hem. Ging natuurlijk te hard van start. Dus geen lang stuk gerend. Wel lekker gerend! Eerst een stukje fietspad (alles onder een dikke laag sneeuw), daarna een wandelroute.

Bij het Leersumse Veld aangekomen zag ik wel ijs liggen maar er lag ook hier een dikke laag sneeuw op. Even geprobeerd er op te lopen maar bij elke stap scheurde het ijs volkomen open. Ik had geen zin in een nat pak dus snel weer terug gelopen naar de walkant. (Later vandaag zou ik alsnog door het ijs zakken, zie daarvoor mijn andere blog...). Toen weer verder over de paden.Aan de andere kant gekomen lag het kronkelpaadje er mooi bij. Heel veel bomen lagen er over het pad dus veel eroverheen springen geblazen! E.e.a. via de blog video uploaden lukt niet dus dan maar zo: http://www.youtube.com/watch?v=LkdkkcedJTo



Door niet in te lopen maar meteen hard van start te gaan vandaag niet zo heel veel gelopen als normaal. Daarom bleef het vandaag maar tot een louzy 6km.... in 33 en een halve minuut. Wel een leuk rondje gemaakt.

André van der Vliert Memorial

Op 7 februari a.s. wordt André's Kromme Rijn Marathon gehouden. Dat is een herdenkingsloop voor André van der Vliert die vorig jaar op 39 jarige leeftijd in zijn slaap overleed. Op http://www.akrm.nl/ vindt je alle informatie over deze loop. Zelf zal ik zeker even gaan kijken en wellicht een stuk meelopen.

En toen lag er weer sneeuw!!!

Jaaaaaaaaa.... Het sneeuwt weer dacht ik gisterenavond toen ik met mijn ouders en (schoon)zusjes en broertje aan het eten was in Utrecht. De hele avond lang zorgde voor een laagje van toch wel anderhalve cm op de auto. Naarmate ik meer naar huis reed, lag er aanzienlijk meer sneeuw op de weg.

Vanmorgen toen ik mijn bed uit kwam was het weer een mooie witte wereld. 's Ochtends had ik andere dingen te doen zodat ik pas eind van de middag een training kon doen. Nou ja training, gewoon minimaal 2 uur hardlopen, dat was de enige voorwaarde voor mezelf. Ik had geen zin om vanuit huis te starten en daardoor al gauw 5km asfalt extra te moeten lopen dus pakte ik de auto en reed naar Doorn. Aan de rand van het bos geparkeerd, Polar footpod aangezet (met verse batterij), GPS aangezet, gelletjes mee en off we go!

Eerst een stukje door de Kaapse bossen heen, daarna de weg overgestoken richting het Stamerbos, daar een beetje sneeuw gevangen door onder zeer laaghangende takken door te moeten lopen. Erg mooie spot om bijvoorbeeld foto's te maken voor kerstkaarten ed. Vanuit daar via het Hydepark naar Driebergen gelopen. Eventjes richting Zeist en dan weer terug naar Maarn langs de spoorlijn, langzaamaan via vals plat naar boven toe. Ondertussen werd het donker dus was het zaak goed op te blijven letten waar je liep. Na op het hoogste punt te zijn aangekomen volgde er natuurlijk een afdaling. In Maarn aangekomen nog even een stukje bos daar meegepakt alvorens naar de tunnel bij het station te lopen. Eronder door en dan een stukje woonwijk en weer terug het bos in. Mijn benen gaven aan op te zijn, dus heb ik het laatste stuk zo veel mogelijk ingekort. Een laatste (asfalt) klim naar boven over de parallelweg naast de provinciale weg (N227), zwaar, erg zwaar had ik het. Veel wandelen en dan weer even door. Gelukkig was het laatste stuk alleen maar bergafwaarts en bereikte ik moe maar voldaan de auto in het inmiddels pikkedonker. Hieronder de route van vandaag.
Ik heb ruimschoots mijn streeftijd gehaald. Was in totaal 2 uur en 46 minuten onderweg. Liep 27,4km met een gemiddelde van 10,4km/u. Ik heb zo'n 160 hoogtemeters gemaakt. Nu lekker moeie poten, ben benieuwd hoe ze morgen aanvoelen. Zometeen lekker slapies doen!

Baantraining ipv duurtraining

Dinsdagavond maar weer eens naar de atletiekbaan gegaan. Was al weer een tijd geleden dat ik daar mijn neus had laten zien. Is tenslotte altijd lastig want aangezien ik op zondag meestal een lange duurloop doe en ik vaak lang moet herstellen is dinsdag vaak te kort dag. Daarbij, ik werk in een winkel en sta dus het overgrote deel van de dag wat ook al niet zorgt voor een ontspannen set benen cq. voeten op dinsdagavond...

Afgelopen zondagmiddag ging de looptraining de mist in dus was ik eigenlijk van plan maandagmiddag een stuk te gaan doen. Echter, bij wat huishoudelijke klusjes verdraaide ik mijn rechterknie en dat voelde niet goed! Meestal is het de linkerknie die ik verdraai maar nu was het voor de verandering de rechter. Normaal lopen was er niet meer bij, laat staan hardlopen. De rest van de dag nam ik rust en beperkte het lopen tot een minimum.

Dinsdagmorgen voelde de knie beter aan en ik besloot toen om de loopspullen mee te nemen en te kijken of 's avonds een looptraining een optie was. Gelukkig hield de knie de rest van de dag zich koest zodat ik om 19:00 uur mijn clubgenootjes weer eens gedag kon zeggen. Eerst een rondje inlopen waarbij iedereen zoals gebruikelijk veel te hard ging... Daarna warming up & loopscholing. Niet alles ging even soepel als normaal. Toen het programma. Een pyramide loop van 400-800-1200-1600-1600-1200-800-400 meter. Tussenstuk 200m dribbel. De eerste 3 afstanden gingen eigenlijk heel soepel, daarna zakte ik ineens heel rap in en besloot de 1-ste 1600m in te korten naar een 800m gevolgd door een 400m. Dat kwam eigenlijk niet eens zo heel slecht uit want ik moest nog rennen om op tijd bij de plees te zijn...

Toch, ondanks de wat korte training wel een goed gevoel, toch iets gedaan. Rondjes rennen op de baan is niet mijn favoriete ding om te doen, liever loop ik door de bagger en de prut een berg op of af. Zondag aanstaande is het weer zover, dan hoop ik weer een uurtje of 2 te gaan dartelen.

Baaldag!

Vandaag was het typisch zo'n dag waarin alles tegenzat. Ik zou eigenlijk een stukje gaan ijssteppen (zie mijn andere blog) maar dat ging niet door vanwege de dooi en de voortdurende regenbuien. Aan het einde van de middag klaarde het op, kleurde de hemel blauw en scheen de zon alsof het zomer was. Na een dagje bankhangen en -tukken toch nog even de hardloopkleding aangedaan. Ik had tenslotte al weer dik 2 weken niet hardgelopen. Wel heb ik zo'n 200km geijsstept, dus mijn portie inspanning/training heb ik wel gehad!

Alleen toen kwam de volgende vraag naar voren: waar ga ik lopen? Ik dacht eerst hier in de buurt te gaan lopen maar bedacht dat de route Utrecht - Arnhem nog wel wat verfijnd kon worden. Samen met Hellas Triathlon clubgenoot Marcel Zwiers heb ik plannen om een keer een ultraloop van Utrecht naar Arnhem (of vice versa) te gaan doen. Of dat alleen ons 2-en wordt of dat we meerdere mensen gaan uitnodigen is nog niet bekend. Afijn, ik besloot om in Driebergen te starten en vanuit daar via het bos langs de spoorlijn Utrecht - Arnhem richting Maarn te lopen. Eerst plat, daarna licht vals plat en tot slot een stukje single track slingerend langs een steile afgrond.

Echter, er kwam niks van terecht!

Ik parkeerde de auto en liep een stukje terug om op een bepaald punt te starten. De GPS op mijn telefoon aangezet en toen op gang. Na een halve kilometer bedacht ik me dat ik mijn Polar footpod niet had aangezet. Aangezien ik altijd op een bepaalde snelheid loop en daarmee weet of ik te hard ga of niet, ben ik gestopt om de footpod alsnog aan te zetten. Echter, deze weigerde dienst. Naar de auto terug, kijken of ik nog een batterij had liggen die ik kon gebruiken. Ja & nee. Ja, er lag er 1, nee, deze was net zo leeg... Ik was op dat moment vlakbij station Driebergen en daar is een kiosk. Die verkochten vast wel batterijen beredeneerde ik. In draf naar het station gelopen waarbij ik mijn knieën eigenlijk best zeer voelde doen. Bij de kiosk bleek dat ze van alles verkochten maar géén batterijen...!

En toen was ik er eigenlijk wel klaar mee. Ben rustig terug gelopen, in de auto gestapt en terug naar huis gereden. Thuis lekker nog wat op de bank liggen tukken en toen een warme douche genomen.

Een goed begin is het halve werk!

Allereerst, iedereen een leuk & succesvol 2010 toegewenst.

Vandaag was het een prachtige dag, niet te koud, nauwelijks wind en nadat ik mijn roes had uitgeslapen (was wezen stappen in Utrecht, ging slapen om 06:00 uur...) en lekker ontbeten had, ben ik in de namiddag nog even naar het Doornse Gat gereden om daar aan een lekker duurloopje te starten. Zoals gezegd, het was een prachtige dag, gek genoeg was het niet echt druk in het bos. Mooi, dus, had ik het rijk lekker alleen! Van het Doornse Gat langs de Hoogstraat naar het Leersumse Veld gelopen. Eerst veel hoogteverschillen, daarna een gebied zo vlak als een pannenkoek. Het Leersumse Veld was nog niet volledig dichtgevroren, dus ik moet nog even wachten om weer een keer te kunnen rennen op ijs. Toen weer op weg naar de auto en bij aankomst had ik zo'n 16km gelopen. Niet slecht als je bedenkt dat ik de avond ervoor nog was wezen stappen...