Ken je de uitdrukking: "Je ogen zijn groter dan je maag" ?

Ken je dat gevoel, dat je denkt dat je alles aankunt en als je een grote schaal met eten ziet, dat je dat wel even allemaal zal denken op te eten? Nou, dat gevoel dat had ik dus zondagmiddag 21 februari...

Ik had het plan minimaal 3 uur te gaan lopen en wilde zoveel mogelijk hoogtemeters gaan proberen te maken. Ik ging weg met een tempo van rond de 11 km/u vanaf de parkeerplaats bij de Graftombe van Leersum. Meteen volle bak omhoog, de eerste hoogtemeters pakkend. Het eerste uur ging heerlijk, ik liep gemiddeld 10,5 km/u en maakte al ruim 200 hoogtemeters. Ook het tweede uur ging zeer voorspoedig in nagenoeg hetzelfde tempo, al maakte ik ongeveer de helft aan hoogtemeters. Dat had te maken met het achterwege blijven van de grote hoogteverschillen in dat deel van het bos waar ik liep. Ik liep de hele tijd al in de richting van Rhenen en zodoende passeerde ik dan ook de N416 tussen Elst & Veenendaal. Ik dacht dat ik me op dat moment meer in de richting van Elst bevond maar ik bleek vlakbij de Galgenberg te zitten en daarbij dus vlakbij de Kwintelooyen te zijn. Zou ik er dan nog even een rondje Kwintelooyen aanvast plakken?

Halverwege de wandelroute bovenlangs de Kwintelooyen, merkte ik dat ik toch wel wat gulzig aan het lopen was begonnen. De linkerenkel begon lichtjes zeer te gaan doen en de rechterkuit werd wat stijf. Raar, want deze pijntjes waren volkomen nieuw voor me. Rustig door en het rondje afgemaakt om heuvelopwaarts mezelf toch wel wat keren afvragend waar ik in hemelsnaam mee bezig was... De lol ging er vlot van af en ik besloot de kortste weg naar huis te lopen. Dat wil zeggen, dat zou ik proberen. Ik ken er redelijk de weg maar toch niet overal dus zodoende dwaalde ik her en der wel wat doelloos door het bos. Het derde uur ging aanzienlijk langzamer met 8,5 km/u. Wel maakte ik nog flink wat hoogtemeters maar die gingen wandelend naar boven en daarna rennend naar beneden... :-(

Na een lange martelgang van wandelen, rusten, strekken, rennen bereikte ik na ruim 3 en half uur de auto. Alle drank was op en eten was ik vergeten mee te nemen.... Iets voor de volgende keer... Toch had ik wel lekker gelopen, de dagen erna verdween de zere kuit vrij snel. In totaal heb ik die dag 33,5 km in 470 hoogtemeters gemaakt. Lekker.

Trainingsrondje in de sneeuw

Vanmorgen vroeg ging de wekker om 06:45 uur. Notabene op mijn vrije zondagmorgen! Ik had namelijk met Hellas Triathlon clubgenote Chantal van der Geest afgesproken een stukje onverhard te gaan lopen. En aangezien ik aan de rand van de Utrechtse Heuvelrug woon en vlak daarbij mooie uitgestrekte velden liggen moest het haast wel mooi worden voor iemand die normaal alleen maar loopjes in de stad Utrecht doet...

Vandaag vond ook de "Groeten uit Schoorl" loop plaats maar die tocht voert heel lafjes alleen maar over asfaltwegen en wat schelpenpaden. Weliswaar gaat het door de duinen dus krijg je toch wel wat hoogtemeters voor je kiezen. Ik kreeg gisterenmiddag nog wel de mogelijkheid om daar vandaag te starten maar na het zien van het filmpje van Rinus is Running was ik blij dat ik niet gegaan was. Chantal en ik gingen voor het echte werk, namelijk zo veel mogelijk onverhard, enkels verzwikkende ongelijke wegdekken en rommel op de weg. En natuurlijk sneeuw!!! Alles was bedekt onder een laagje wit poeder.

Want dat lag er ook vandaag. Bij het opstaan sneeuwde het al lichtjes en gedurende de hele trainingsloop bleef het sneeuwen. Dat zorgde voor een aantal ongemakkelijke momenten aan mijn zijde want ik viel een paar keer bijna languit onderuit. Gelukkig bleef ik alle keren net overeind al scheelde het weinig! Het was glad! Onderwijl een beetje keuvelend legde Chantal en ik in een tempo van ongeveer 11 km/u vrij gemakkelijk zo'n 17,5 km af. Allebei hadden we na afloop een goed gevoel en nauwelijks het idee dat we 17,5 km hadden afgelegd. Ook de tijd was voorbij gevlogen. Het was dat mevrouw zo nodig om 10:30 acte de presence moest geven in een spinningklasje in Utrecht, anders hadden we er vast nog wel een leuk lusje aanvast gebreid! Nou ja, een andere keer dan maar. Er liggen nog genoeg leuke routes te wachten in mijn woonomgeving. Hieronder de route die we vandaag gelopen hebben:

Be More Ultra-Tour!

Geen verslagen dit keer van loopjes die ik gedaan heb (het was koud en guur vandaag, heb wel gefietst maar niet gelopen) maar dit keer aandacht voor het volgende:

Be More Ultra-Tour

De Be More Ultra-Tour is een 250 km loop dwars door Nederland heen. Deze 5-daagse loop is bedacht door Léonie van den Haak en vindt van 24 tot en met 28 maart 2010 plaats. Deze tour van 5 x 50 kilometer zal gelopen worden door Léonie, Martine Hofstede & Pieter de Boer. Alledrie zijn het fanatieke hard/ultra -lopers en hebben hun eigen weblogs.

De drie lopers zullen 250 kilometer dwars door Nederland lopen met als doel zoveel mogelijk geld in te zamelen voor Be More. De gehele opbrengst van de Be More Ultra-Tour wordt gebruikt om de kinderen van Mother of Peace in Illovo (Zuid-Afrika) een goede opleiding en daarmee een mooie toekomst te bieden.

De finish van de tour is op zondag 28 mei bij het Nike gebouw in Hilversum met een feest. Ik zal de laatste 16 kilometer vanaf checkpoint 2 meelopen tot de finish in Hilversum. Wie doet er met me mee? Op de site kun je zelf aangeven waar en hoeveel je meeloopt. Je dient wel minimaal 15 km mee te lopen.

Alle informatie over dit initiatief vind je op de website van Be More Ultra-Tour 2010. Niet alle routes zijn al bekend. Hou daarom de website in de gaten

Stukje lopen & de André van der Vliert Memorial

Gisteren ben ik een paar dingen wezen combineren namelijk een stukje offroad lopen maar ook de André van der Vliert Memorial bezoeken. Die zou omstreeks 11:45 uur worden gehouden in een loods aan de Steenovenweg in Werkhoven. Vlakbij de daar door het landschap slingerende Kromme Rijn. Ik heb de auto vlakbij neergezet en ben toen een deel van de 10km van Werkhoven gaan lopen. Er stond her en der natuurlijk aardig wat water op het pad, nergens was het echter zo hoog dat je meteen tot je enkels in de drek stond. Dat was een paar maanden geleden wel anders, toen liep ik met een vriend over een houten plank dat diende als bruggetje over een slootje. De plank lag echter toen wel zo'n 10 cm onder het wateroppervlak...! Ik heb een klein stukje van de 10 km van Werkhoven gelopen en ben toen naar links afgebogen om naar Werkhoven zelf te lopen, daar ben ik langs de provinciale weg terug gelopen naar het beginpunt.
Lopende langs de N229 zag ik op een gegeven moment een heel lang lint van hardlopers met daarachter vele volgauto's op de Jachtrustlaan voorbijkomen. Vrijwel gelijktijdig bereikten wij samen de loods waar de herdenkingsdienst gehouden werd. Er deden heel wat mensen mee en er was ook veel belangstelling onder niet lopers. Er werd een kleine toespraak gehouden en na een minuut stilte ging het hele zaakje weer van start voor het vervolg van de tocht. Ik ben toen een stukje meegelopen en heb een klein stukje gefilmd. Ik kwam nog een paar clubgenoten van Hellas Triathlon tegen. Zo zat Bert Streumer in het organisatiecomité en deed Vincent Houtgraaf mee aan de tocht zelf. Maar ook oud clubgenoten Ronald Dercksen en Bianca van Dijk kwam ik tegen. Ronald deed mee en Bianca had hun kinderen onder de hoede. Met Vincent en Ronald heb ik even opgelopen. Bij de kruising van de Graaf van Lynden van Sandenburgweg met het Molenspoor ging de hele meute naar rechts en ik nog even rechtdoor en dan naar links. Ben nog even gestopt en heb nog een foto getrokken. Het was een mooi gezicht, dat lint van lopers dat ineens 2 keer zo groot werd... Ik heb toen nog even de groep gedag gezwaaid en ben toen de N229 overgestoken om weer terug te lopen naar de auto. Opnieuw de GPS aangezet en lopen maar! Eerst een stukje door de tuinen van kasteel Hardenbroek onderdeel uitmaken van de 10km van Hardenbroek vs. Weerdesteyn vs. Leeuwenburgh, toen achterlangs een leuk paadje en op een gegeven moment een slootje overgesprongen en dwars door het weiland langs een vers getrokken Quad spoor richting de Zuwe, een verbindingsweg tussen de N229 en de Langbroekerwetering. Daar aangekomen direct het volgende weiland in, het verboden toegang bordje negerend. Er loopt namelijk een wandelpad langs het weiland. Dat pad volgde ik nu ook. Even verderop boog het pad af naar links en ik ging gewoon rechtdoor naar een volgende verbindingroute van de 10 km van Werkhoven. Ook hier een stukje afgestoken dwars door een weiland zodat ik bij de auto uitkwam.Uiteindelijk heb ik gisteren met die 3 keer lopen zo'n 10 km volbracht. Totaaltijd: iets meer dan 1 uur. Maximale snelheid bedroeg net geen 15 km/u. Gemiddelde iets onder de 10 km/u. Lekker gelopen, wederom niet heel veel maar misschien dat ik vandaag nog ergens tijd vind om een uurtje of 2 te gaan doen. Tot slot nog even met de auto terug gereden naar het punt waar de anderen en ik afscheid van elkaar namen. Ik zag de kopgroep al in de verte aankomen. Even gewacht en nog wat foto's genomen.